اخطار حسین شریعتمداری: اگر مسئولان جلوی بی حجابی را نگیرند، مردم وارد میدان میشوند
تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۵۸۵۳۱
حسین شریعتمداری در کیهان نوشت: این سؤال چند ماهی است که در ذهن تودههای عظیم و چند ده میلیونی مردم مسلمان و پاکباخته این مرز و بوم شکل گرفته و با نگرانی بر زبانها جاری است، ولی تاکنون بیپاسخ مانده است! سؤال این است که مگر حجاب خانمها یک واجب شرعی و الزام قانونی نیست؟!
اگر چنین است که هست، چرا مسئولان محترم که پاسداشت اسلام و قوانین نظام تکلیف تعریفشده و خالی از تردید آنان است در مقابل کشف حجاب برخی از خانمها که مدتی است به یک پدیده پلشت و ناپسند اجتماعی تبدیل شده است مهر سکوت بر لب زده و چاره درخور توجهی نمیاندیشند؟! و یا اگر چارهای اندیشیده و به کار گرفتهاند چرا آثار و نشانه قابل توجهی از آن دیده نمیشود؟!
۱-بدیهی است که مسئولان و کارگزاران جمهوری اسلامی ایران نیز مانند اکثریت قریب به اتفاق مردم، در ضرورت حجاب و الزام شرعی و قانونی آن کمترین تردیدی ندارند که اگر خدای نخواسته اینگونه نبود -که میدانیم اینگونه است- با پدیدهای ناشایستهتر از کشف حجاب روبهرو بودیم! از این روی، سؤال این است که چرا با هنجارشکنی برخی از خانمها در کشف حجاب آنگونه که بایسته است برخورد نکردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۲- زنانی که کشف حجاب کردهاند در مقایسه با تودههای عظیم و چند ده میلیونی خانمهای با حجاب، اگرچه اولاً بسیار اندک و کمشمارند و ثانیاً بر اساس برخی از بررسیهای میدانی، بسیاری از آنها (نظیر برخی از زنان بازیگر) به خطا و با توهم از کشف حجاب برای انگشتنما شدن استفاده میکنند! ولی این واقعیت تلخ نمیتواند و نباید -آنگونه که ظاهراً به نظر میرسد- بهانهای برای کمتوجهی نسبت به این پدیده پلشت باشد چرا که چارهجویی برای مقابله با این پدیده زشت و خسارتآفرین نه فقط یک تکلیف اسلامی و قانونی است و برای حفظ عفاف و پیشگیری از سقوط اخلاقی جامعه ضرورتی اجتنابناپذیر دارد، بلکه نجات خانمهایی که کشف حجاب کردهاند، از دامی که پاگیر آن شده است نیز بر ضرورت آن میافزاید.
۳- ادامه کمتوجهی مسئولان دستاندرکار نسبت به کشف حجاب، احتمال گسترش این ناهنجاری را در پی دارد و بعید نیست-خدای نخواسته- این تصور غلط را در میان برخی از نوجوانان دامن بزند که کشف حجاب را ناهنجار و خلاف شرع و قانون تلقی نکنند! و به این توهم دچار شوند که اگر اینگونه نبود، مسئولان محترم با آن برخوردی شایسته میکردند!... و نهایتاً بیم آن میرود که از این رهگذر آینده آنان در معرض تباهی قرار گیرد... بیتردید این نامعادله راهحلی دارد!
۴- به یقین مسئولان محترم از توطئه دشمنان تابلودار نیز غافل نیستند. زیرا بهوضوح میتوان دید که ترویج این پدیده ناهنجار از نخستین روزهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون مورد توجه دشمن نیز بوده است. اگر دشمن بتواند در سد عفاف رخنه کند، عبور از سایر خاکریزها امکانپذیرتر خواهد بود. منظور این نیست که همه کشف حجابکنندهها را عامل دشمن تلقی کنیم، ولی یافتن سرنخها و دنبال کردن آنها میتواند در راهیابی افسران اطلاعاتی کشورمان به برخی از کانونهای اصلی، نقش تعیینکنندهای داشته باشد.
۵- بیتوجهی (و یا کمتوجهی) مسئولان محترم نسبت به کشف حجاب برخی از خانمها علاوهبر آنکه نادیده گرفتن وظیفهای است که در قانون برای آنها تعریف شده است، پایمال کردن حق مسلم تودههای عظیم مردم این مرز و بوم نیز هست. این نارضایتی در ابراز نگرانیهای پیدرپی مردم به وضوح قابل مشاهده است. تودههای عظیم مردم احساس میکنند که حق آنها از سوی یک اقلیت اندک وکم شمار پایمال شده است و حق دارند حق مسلم خویش را که مشروع و قانونی نیز هست مطالبه کنند.
۶- با توجه به تعهد و دلسوزی شناخته شده مسئولان محترم، تردیدی نیست که برای مقابله با هنجارشکنی مورد اشاره، طرح و برنامهای دارند و از کنار پدیده پلشت کشف حجاب بیتفاوت عبور نخواهند کرد، ولی باید برای مردم توضیح بدهند که چه طرح و برنامهای را در دست اقدام دارند؟ و تاکنون کدام بخش از این طرح و برنامه را به اجرا در آوردهاند؟ زیرا آنچه از ظاهر ماجرا استنباط میشود، کمتوجهی نسبت به این پدیده زشت و پلشت است! این روال اگر ادامه داشته باشد، احتمال مواجهه با یک رخداد خسارتبار دور از انتظار نیست.
۷- مردم مسلمان و پاکباخته ایران اسلامی بارها نشان دادهاند که برای حفظ سلامت جامعه و پیشگیری از گزند ناهنجاریها با کسی تعارف ندارند! بنابراین بعید نیست اگر به این نتیجه (ولو غیر واقعی) برسند که دستاندرکاران امور برای مقابله با کشف حجابِ برخی از خانمها از توان لازم برخوردار نیستند! و یا خدای نخواسته در انجام وظایف خود کوتاهی میکنند! احتمالا خود برای مقابله با این هنجارشکنی که باورهای دینی و عفت و اخلاق جامعه را تهدید میکند، دست به کار شوند! و از آنجا که مقابله با این ناهنجاری در شرح وظایف چند دستگاه از هر سه قوه تعریف شده است، پیامدهای اینگونه اقدامات که بیرون از مدیریت هوشمندانه مراجع ذیربط صورت میپذیرد، خسارتبار خواهد بود.
۸- از حضرت امیرالمومنین علیهالسلام است که «النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا». دشمنی برخی از مردم با این یا آن موضوع برخاسته از جهل آنهاست. یعنی واقعیت یک پدیده را نمیشناسند و با آن دشمنی میورزند و اگر واقعیت آموزههای الهی را آنگونه که واقعاً هست بدانند، دست از مخالفت بر میدارند. در میان خانمهای کشف حجاب کرده فراوانند کسانی که از حجاب تصور و برداشتی غیرواقعی دارند. روشنگری و تبیین ماجرا برای این طیف ضروری است و نباید آنان را غریبه و جدا از خود تصور کرد؛ و البته بدیهی است که روشنگری نباید مانع پیشگیری از هنجارشکنی باشد و این ممانعت به سود خود ممانعتشونده نیز هست.
۹- و بالاخره بار دیگر باید تاکید کرد که کشف حجاب مشکل هر سه طیف، مردم، مسئولان و خود کشف حجابکنندگان است. مردم از آن روی که حق مسلم آنها در حفظ عفاف و اجرای قانون نادیده گرفته شده است. مسئولان از آن جهت که بارها نشان دادهاند همه مردم را ابوابجمعی خانواده بزرگ و فراگیر ایران اسلامی میدانند و کشف حجابکنندگان از آن روی که راه گمکردهای از پارههای تن همین خانواده بزرگ هستند و...
منبع: فرارو
کلیدواژه: حسین شریعتمداری بدحجابی برخی از خانم ها برای مقابله مسئولان محترم توده های عظیم کشف حجاب کم توجهی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۵۸۵۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عادیسازی بیحجابی؛ شبیخون فرهنگی
نیاز به پوشش و پرهیز از برهنگی جزو گرایشهای فطری است که خداوند متعال آن را در وجود انسانها قرار داده است. علاوه بر تاثیر حجاب در تامین سلامت روحی و فکری، حجاب در تامین سلامت جسمانی افراد جامعه نیز نقش بسزایی دارد. از طرفی شواهد تاریخی نیز فطری، فرامذهبی و فراملیبودن حجاب را تایید میکند.
در جامعهای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزشهای اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادیشدن پوششهای غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزشهای اجتماعی را به صدا درمیآورد.
پوشش انسانها صرفنظر از اینکه از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیتهای اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازهای که خود او میداند و برایش مصونیتآفرین است، به آن عمل کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه میشوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف میشود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
انسان، پوششگریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح میشود، اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجابگراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدنهای کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نهفقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط و تفریطهایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را بهصورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به اینکه انسان پوششگریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجابگریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب بهدلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجابگرایی فرض شده و مبنای سیاستگذاری بر این اساس انجام گرفته است.
محجبههای جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوششها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروههای مختلفی روبهروست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک میکنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بیحجابی عامدانه را تبلیغ میکنند (مانند متعرضان به محجبهها و افراد تبانیکننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر میرسد که محجبهها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهرهمند شوند. به هر حال در مقابله با بیحجابی، به جای برخورد با بیحجابان عادی، باید این پندار که بیحجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه میتوان از ظرفیت محجبهها استفاده کرد. با وجود اینکه این موضوع مورد توجه قرار گرفته، اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادیشدن بدپوششی در جامعه میشود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوهای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. میتوان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد.
ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر میرسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنیهای ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنیهای سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینههای فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیست بوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درسها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیازهای اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب میتواند در کاهش زمینههای بدپوششی نیز موثر باشد. با این حال باید جایگاه حجاب بهدرستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاههای آن به برخوردی سنجیده و برنامهریزیشده پرداخت. در برخورد با بیحجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهادهای آموزشی اهمیت بالایی دارند.
منبع: روزنامه جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی